Sang Bajingan
Sang Bajingan
Desakan orang-orang di stasiun ibukota
Kupikir akan menjadi mala petaka
Kursipun harus bertiga
Sungguh malang nasib sang pengembara
Umpatan-umpatan kulumatkan di dalam hati
Ingin sekali ku suruh pergi agar aku bisa merdeka sendiri
Ditambah pula laki-laki tua beruban
Ingin sekali ku berkata ah Tulang kau cari yang lain saja
Kau datang di akhir kereta bersiap
Kau melangkah dengan lembut nan sigap
Duh kawan kau sungguh menawan
Nun jauh di hati aku menerawang
Kutebak kau seorang bajingan
Mungkin jua seorang dermawan
Sesekali diri ini mencuri pandang
Tapi nyaliku ciut saat senyuman melayang
Kucoba menutup mata agar terlelap
Sungguh tersiksa melihat yang lain kalap
Kawan kau lontarkan pertanyaan
Sungguh benar kau bajingan
Mudah kau buat hati ini berdentang
Senyuman dan kedipan sang bajingan merobohkan tembok menjulang
Komentar
Posting Komentar